عشق و نفسم ماهان

١١ ماه گذشت..خدایا هزار مرتبه شکر... .نمیگم اسون سخت بود و شیرین که از هر لحظش لذت بردیم.... جینقول نفسیه مامان اینروزا شدید از همه دلبری میکنی وتو دل همه خودت و جاکردی بازم تکرار اینکه واقعا شیطون شدی و نمیذاری  و منم وقت نمیکنم زود زود بیاو وبلاگت و بروز کنم همین الانشم از سر و کولم میری بالا و نمیذاری.... ١١ ماه با تو بودن چقد خوب بود خوشجل مامان...وقتی عکسات و میبینم متوجه میشم که ای  خدااااا چقد تغییییرر....یاد اولین بار غلت زدن...نشستن...اولین فرنی...غذا...کاغذ  خوردنات...شیطونیات....رورئک سواری  و اینکه کی تو روروئک راه بری....که  الان دیگه  نمیشه بذارم توش چو...